smutno mi patrząc jak bardzo się starasz.
Niby Ty jesteś tą twardą kobietą,
a jednak w sercu Twym wieje zamiecią.
Zamieć sprzed laty sople stworzyła,
z lodu, ze smutku, z zawiści to zwiła.
Wciąż szukasz drogi by wolnym się poczuć,
nie tęsknić ,nie szlochać,nie mieć kłopotów.
Nie tędy droga siostro kochana,
bo porównując, nie słuchasz Pana.
Pan nie chce by serce Twe na uwięzi,goniło wspomnieniem w miłości nędzy.
Miłość dla Ciebie jedno ma imię,
mimo tej krzywdy co w sercu wciąż płynie.
Zamknij ten przedział życiowej rozterki,
niech Chrystus wyleczy te rany na wieki.
Niech zapomnieniem wypełni Twój umysł,
niech przegna wszystkie chwile zadumy.
Poddaj się Panu,Miłości bez granic,
niech wszystko inne wspomnieniem się stanie.
Zacznij się cieszyć z tego co znasz,
niech Jezus doda Ci nowych łask.
Niech pośle Ducha , w serce go tknie,
niech Cię nauczy miłości swej.
Bo tylko Miłość- ta od Jezusa,
wypełnia umysł i serca porusza.
Zmusza do tego by kochać świat,
tak bez porównań , szukania wciąż wad.
Każdy ma wady siostro kochana,
Ty też nie jesteś wszak doskonała.
Zaufaj Panu i wciąż go proś,
Niech Twej udręki odmieni los.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz