Rozważań babskich trochę...

W sumie to nie wiem co pisać, czy w rymy  to  się  poskłada.

Bo po co uczucia wylewać ,gdy wszystko to tylko zabawa.

Gra słów i spojrzeń zagadki, w uczuciach tak  nędzna biesiada

Rozpala doszczętnie fantazję ,a w wnętrzach  zostaje żenada.

Karmienie swych pragnień i dążeń wyuzdanymi słowami,

Ile w tym prawdy a fałszu pomiędzy obcymi ciałami?

Chaos ,totalny bałagan ,w fantazjach czy w realności,

Kobieta jak dziecko spragniona ,paru tych słów czułości.

Kończąc wspomnienia z podróży, tej która co dzień się toczy,

Myślę ,że facet jak każdy  -swe ego lubi podnosić.

Nie myśli o tym ,że czasem ,ludzie spragnieni są ciepła,

Takiej normalnej rozmowy, o wsi ,naturze czy sexach.

Bo przecież każdy z nas człowiek ,ma to serducho co bije,

Każdy pragnie wytchnienia, szczęściem wypełnić te chwile.

Bo serce to mięsień naiwny , łatwo jest wbijać w nie kije,

Mimo życiowych doświadczeń ,wierzy i ufa  wciąż tyle.

Czasem gonimy za wiatrem ,za czymś co nie możliwe,

Spełniamy skryte fantazję ,godzimy  się na tą bitwę.

Bitwę o słowo słyszane ,o gest, czy o inne sprawy,

Kobieta tak czułą  istotą, a facet  tak  wyrachowanym.