Uciekam

Serce wolne jak ptak,

Szybuje na ziemskim padole.

Często goni je wiatr,

By znów porzucić gdzieś w dole.

Podmuch w swym planie obłudny

Szuka wciąż tych z wolną wolą.

Chce wszystkie je porozbijać

Pokusą być dla nich swawolną.

Serce w swym rozumowaniu

Pokusy odrzuca mu dane,

Lecz często daje się skusić

Na tą zabójczą zabawę.

Czasem przysiada zmęczone,

Chce wietrzną wichurę przeczekać.

Chowa się w kątach wzburzone,

Słońca chce znów doczekać.

Słońce swoim promieniem

Dodaje mu siły do walki,

By wolna wola i rozum

Wygrały z planem szatańskim.

Światło ciepłe , łaskawe

Szukane przez serca rozbite.

Znajdziesz je w konfesjonale

Żałując za grzechy swe skrycie.