Refleksja

Błękitem nieba w aksamitnym dziele,

Upajam swe oczy  uśmiechu spragnione.

W chmur cienkich zarysach wytchnienie,

Odpoczynku dostąpić pragnie ciało moje.

Głęboko przymknięte firany z haftami,

Rąbek tajemnicy w błękicie niebiańskim,

Wyobraźni świat składa schematy wciąż nowe,

Oparte na Słowie  w wizerunku Pańskim.

Serce wciąż pragnie uchylić zasłony,

By doznać spoczynku ,poczuć chwile błogie.

Mięśnie  napełnić światłem przenikliwym,

Blaskiem bezwładności upaść w ręce Twoje.

Oczy załzawione , uśmiech ustom dany

Ciało wypełnione duchem Boskiej Chwały.