Oceniamy

Pijak, ćpun i dziwka -

Tak o nich mówimy.

A to ludzie biedni

Którzy zabłądzili.

Karol w swoim życiu,

W szkole był poprawny,

Dopóki rodzice

W wypadku nie zmarli.

Pierwszy raz utopił

Swe ogromne smutki,

Gdy miał lat czternaście,

A teraz są skutki.

Topił wszystkie bóle,

Troski i zmartwienia,

Jak słyszał „sierota”-

Robala zalewał.

Pomocy nie dostał

W odpowiednim czasie,

Dziś marskość wątroby,

Życie w marginesie!

Jasiek już dzieciństwo

Miał nie za ciekawe.

Matka często biła,

Mówiła „niechciane”!

Ojciec nie był lepszy,

Nigdy nie pracował,

Wyzywał, wymagał,

Często też linczował.

Chłopak nieszczęśliwy

Na ulicę trafił.

Poznał tam kolesi

Mocno się na palił.

Koledzy mu byli

Od rodziny bliżsi,

Uwierzył im w słowo,

Teraz w żyłę ciśnie!

Dorotka najlepsze

Wspomnienia z nich miała.

Matka przyzwoita,

Ciągle pracowała.

Ojca nie pamięta,

Bo była za mała,

Odszedł gdzieś do innej,

Nigdy nie widziała.

Zawsze ciepła zupa

I czyste ubranie,

Wychowana dobrze

W katolickim stanie.

Poznała chłopaka

Bardzo przystojnego,

Wszyscy zazdrościli

Wyboru takiego.

Chłopak niby dobry,

Ale miał swe plany,

Przekonał dziewczynę

Do tak wielkiej zmiany.

Dorota do dzisiaj

Stoi na ulicy –

Z miłości do gościa,

Który ją tak krzywdzi.

Czemu piszę wszystko

I w wiersze chce złożyć?

Byście zrozumieli

Przykazanie Boże!

Przykazanie Nowe

Dane nam od Niego.

„ Miłuj bliźnich swoich

Jak siebie samego”!

Anetta